Auditieve waarneming is een samenspel van bottom-up- en top-downverwerking van geluid. Hierdoor kunnen we geluid waarnemen, herkennen, lokaliseren, spraak verstaan in stilte en spraak verstaan in achtergrondlawaai. De bottom-upinformatie ontstaat door codering van de geluidstrilling in het zintuig (binnenoor). Het middenoor zorgt ervoor dat geluidstrillingen efficiënt bij het binnenoor terechtkomen. Bij conductieve slechthorendheid kunnen we met adequate hoortoestelversterking de bottom-upinformatie volledig herstellen. Dit kan bij een perceptief gehoorverlies niet, vanwege de verminderde codering in het binnenoor. Een optimale hoortoestelaanpassing zal de bottom-upinformatie wel verrijken met de zachte geluiden, maar de informatie blijft minder scherp. Dit betekent dat iemand met een perceptief gehoorverlies bottom-up minder informatie beschikbaar heeft voor de top-downverwerking van geluid. Indien bij een mismatch tussen de ernst van het gehoorverlies en de mate van complexiteit van de werksituatie knelpunten ontstaan, is een verwijzing naar een audiologisch centrum geïndiceerd.