Samenvatting

In de jaren 1970 waren het aanvankelijk bedrijfsartsen die het eerst in contact kwamen met de zorg voor grote groepen buitenlandse werknemers. Uiteindelijk zijn er door de jaren heen verschillende sociaal-politieke momenten geweest die invulling hebben gegeven aan interculturele voorzieningen in de zorg in Nederland. Binnen de huidige focus op inclusie en diversiteit in zorg en in onderzoek is er hernieuwde aandacht voor gezondheidsverschillen en diversiteit in afkomst. Het in de praktijk brengen van inclusie en diversiteit is echter zeer complex. Het is in dit verband voornamelijk van belang om kritisch te reflecteren op het gebruik van herkomstcategorieën in de zorg, gezien het sociaal-politieke en dynamische karakter van deze categorieën. Specifiek het gebruik van raciale termen is problematisch, omdat raciaal denken doet geloven dat op basis van een raciale typering biologische karakteristieken kunnen worden toegeschreven aan individuele patiënten.