Samenvatting

De trend van flexibilisering van arbeid, die al veel langer gaande is, heeft geleid tot een stijging van mensen die tijdelijk werk doen. De risico’s van deze flexibilisering raakt vooral de ‘onderkant’ van de arbeidsmarkt. Daar werken veelal mensen voor wie het uitvoeren van onzeker werk geen vrijwillige keuze is geweest. Vaak gaat het dan om precair werk (precarious work), dat wil zeggen werk met lage verdiensten, een grote mate van onzekerheid over het voorbestaan van het werk en weinig invloed op de arbeidsomstandigheden of de inhoud van het werk. Daarnaast wordt precair werk vaak gekenmerkt door geringe bescherming van wettelijke of andere regelgeving met een hoger risico op discriminatie, ontslag, slechte arbeidsomstandigheden, weinig sociale zekerheid en het in aanraking komen met seksueel ongewenst gedrag. Dat brengt risico’s met zich mee, waar bijvoorbeeld het NCVB al langer aandacht voor vraagt. Zo heeft de groep werknemers in precair werk vaak ook geen of maar zeer beperkt toegang tot bedrijfsgezondheidszorg. In dit artikel bespreken we de gevolgen van dit type werk en beschrijven we wat de bedrijfsarts toch kan doen.