Ondanks een strenge selectie bij de aanname van politiemedewerkers, is er voor posttraumatische stressstoornis (PTSS) bij hen een prevalentie van 4,7%. Dit in samenhang met frequente en langdurige blootstelling aan bedreigende en angstwekkende gebeurtenissen. Gerichte traumabehandeling draagt bij tot klachtafname en re-integratie. Los van en naast PTSS zijn er veel signalen van morele verwonding onder reddings- en gezondheidszorgmedewerkers. Dit hangt samen met belasting door gebeurtenissen die de morele grenzen van deze medewerkers overschrijden. Dit behelst een spectrum van morele frustratie, dito stress en morele verwonding. Hiervoor zal meer aandacht moeten komen in de bestaande PTSS-behandeling en in de begeleiding van de medewerkers met dergelijke klachten zonder PTSS. De re-integratie en herplaatsing van politiemedewerkers met PTSS wordt toenemend gefaciliteerd. Vanuit een ethische afweging op basis van de capability approach is dit bemoedigend. Recente gegevens over PTSS onder niet-verzuimende politiemedewerkers laten zien dat op het vlak van preventie nog veel te behalen is.