Samenvatting

Slapeloosheid is een aandoening die leidt tot verminderd functioneren overdag, waardoor de wens tot behandeling groot is. Beschikbare geneesmiddelen die primair zijn geïndiceerd bij slaapstoornissen zijn de benzodiazepine-agonisten en melatonine. Benzodiazepinen hebben minimaal effect op de inslaapduur en enig effect op de totale slaapduur, maar zijn vooral van invloed op de lichte slaap. Benzodiazepinen kennen veel bijwerkingen, zeker bij ouderen, die deels lijken op de klachten door de aandoening (verminderd functioneren overdag). Melatonine heeft weinig en lichte bijwerkingen, maar nauwelijks bewezen effect. Het doseren van melatonine is lastig. Een groot deel van de aan geneesmiddelen gerelateerde ziekenhuisopnamen wordt toegeschreven aan gebruik van benzodiazepine-agonisten. De plaats van slaapmiddelen bij de behandeling van slaapstoornissen is uitermate beperkt. Bij chronisch gebruik moet worden geprobeerd met een afbouwschema te stoppen. Niet-medicamenteuze behandeling van slaapstoornissen heeft de voorkeur.