Samenvatting

De overgang blijkt een taboe op de werkvloer, en kennis over verschijnselen en de aanpak van gerelateerde problemen zou tekort schieten. Menopauzale hormoontherapie wordt met complicaties als trombo-embolie, beroerte, cardiovasculaire incidenten en risico’s op baarmoeder- en borstkanker geassocieerd. Zelfzorg voldoet niet voor vrouwen met ernstige hinder van vasomotore klachten. Internationale richtlijnen onderschrijven de effectiviteit van hormoonbehandelingen die starten binnen tien jaar na de menopauze of voor het zestigste jaar, waarbij voordelen opwegen tegen de geringe risico’s bij jonge postmenopauzale vrouwen. Adequate menopauzezorg komt ook het werkvermogen ten goede. Ervaringen met ultra-low-dose hormoontherapie tonen behoud van effectiviteit en minder bijwerkingen; transdermale oestrogenen voegen geen extra risico toe op trombo-embolie of beroerte. Voorlichting over nieuwe behandelingen voor overgangsklachten is essentieel. Bedrijfsartsen zullen vaker vrouwen zien met overgangsklachten. Een internationale consensus stelt cultuurverandering centraal bij aanbevelingen om passende menopauze zorg op het werk van breder draagvlak te voorzien.